Είδη χλοοτάπητα

Οι χλοοτάπητες διακρίνονται σε δυο μεγάλες κατηγορίες

1. θερμόφιλους 
2. και τους ψυχρόφιλους.

Θερμόφιλοι

Πρόκειται για τους χλοοτάπητες που προτιμούν κυρίως τα θερμά κλίματα και αναπτύσσονται από τα μέσα της Άνοιξης έως τα μέσα του φθινοπώρου. Αντιθέτως τον χειμώνα όταν η θερμοκρασία πέσει χαμηλά πέφτουν σε λήθαργο και κιτρινίζουν.

Οι πιο γνωστές ποικιλίες είναι: η Cynodon dactylon, το Paspaloum sp, το Pennisetum clandestinum και η Zoysia sp.
Πλεονεκτήματα:

• Ζητούν λιγότερο νερό από τις ψυχρόφιλες ποικιλίες.
• Έχουν μεγάλη αντοχή στο πάτημα.
• Ιδιαίτερα ανθεκτικοί στους εχθρούς και τις ασθένειες
• Ευκολία στο κούρεμα και ιδιαίτερα στο χαμηλό.
• Ιδανικές για παραθαλάσσιες περιοχές.
• Είναι ανθεκτικές σε νερό με αυξημένη αλατότητα.

Μειονεκτήματα:

• 'Όταν η θερμοκρασία πέσει χαμηλά, ιδιαίτερα τον χειμώνα,κιτρινίζουν τα φύλλα τους.
• Έχουν πιο τραχιά εμφάνιση από τις ψυχρόφιλες ποικιλίες
• Δεν αναπτύσσονται σε σκιερά μέρη.

Ψυχρόφιλοι

Είναι οι χλοοτάπητες που προτιμούν τα πιο ψυχρά κλίματα και αναπτύσσονται κυρίως από τα τέλη του χειμώνα μέχρι τα μέσα του καλοκαιριού.Από τα μέσα του καλοκαιριού μέχρι τα τέλη του κάνουν μια παύση στην ανάπτυξη τους και το φθινόπωρο έχουν μια δεύτερη περίοδο έντονης ανάπτυξης, που διαρκεί μέχρι τις αρχές του χειμώνα. Το χειμώνα αναπτύσσονται ελάχιστα αλλά δεν κιτρινίζουν. Η ιδανική θερμοκρασία ανάπτυξης είναι 15-26.

Οι πιο γνωστές ποικιλίες είναι: η Festuca sp, η Poa sp και το Lolium sp

Πλεονεκτήματα :

• Είναι καταπράσινες όλο το χρόνο.
• Είναι πολύ πυκνές.
• Αναπτύσσονται σε ηλιόλουστα και σε ημισκιερά σημεία.

Μειονεκτήματα :

• Σχετικά ευπαθείς σε εχθρούς και ασθένειες.
• Απαιτούν περισσότερο πότισμα από τις θερμόφιλες ποικιλίες.
• Δεν έχουν ιδιαίτερη αντοχή στο πολύ πάτημα και στην έντονη χρήση.
• Καταπονούνται με τον καύσωνα.

πηγή: i-garden.gr